03-08-2019

De hele week heb ik al wat last van harde buiken, maar de nacht van donderdag op vrijdag is het nieuwe maan en mijn gevoel zegt dat ons kleine meisje dan gaat besluiten om ter wereld te komen. Op donderdagavond ga ik rond 11 uur naar bed. Ik kan de slaap niet vatten en lig te woelen in bed. Rond 2 uur val ik toch in slaap en word een uur later alweer wakker. Ik voel iets, iets wat ik tot nu toe nog niet heb gevoeld. Zou dit het zijn? Ik ben op dit moment 39 weken en 2 dagen zwanger en het is nieuwe maan vannacht. In de 20 minuten die volgen moet ik 5 keer naar de wc dus ik besluit naar beneden te gaan zodat Alex door kan slapen.

Eenmaal beneden zet ik een kopje thee, steek ik kaarsjes aan en zet een muziekje op. Ik kwam heerlijk in mijn bubbel en kon de weeën goed wegpuffen. Na een tijdje voel de krampen steeds intenser worden en besluit te gaan timen. Ze komen best snel achter elkaar. Ik ben ook misselijk en na een slokje thee hang ik boven de wasbak. Rond 5 uur besluit ik om Alex wakker te maken en te vragen of hij even de verloskundige wil bellen. Verloskundige Sophie staat een half uurtje later op de stoep en onderzoekt mij. Op dat moment heb ik 3 cm ontsluiting dus ik denk: dit gaat nog wel even duren. Na wat geklets en weeën wegpuffen besluit Sophie toch maar even te bellen naar het OLVG West om te vragen of er plek is. Ook zij ziet dat de weeën elkaar snel opvolgen. Er is plek en de kamer met het bevalbad is ook vrij. Yes! Ik wilde heel graag in bad bevallen dus dat vind ik super fijn.

Rond 7 uur in de ochtend vertrekken we richting het ziekenhuis. Alex zet mij voor de deur af, ik stap uit en hup, mijn vliezen breken. Vanaf dat moment worden de weeën een stuk intenser. Eenmaal op de kamer aangekomen moet ik gaan liggen zodat ze kunnen checken of het vruchtwater helder is. Dat was in mijn kleding namelijk niet goed te zien (zwarte legging en ondergoed…) Inmiddels is de shift van Sophie afgelopen en neemt Lieke het over. Wanneer het vruchtwater gelukkig helder blijkt te zijn en het bad is volgelopen mag ik in het bad gaan zitten. Dit voelt heel erg fijn maar ik zit nog maar net of ik voel een shift in de weeën, ik heb persweeën. Althans dat denk ik. Lieke onderzoekt mij en ik heb al 10 cm ontsluiting! Bij de volgende wee mag ik gaan persen. Ongeveer 25 minuten later, om 09:02, wordt onze dochter Ayla Olivia geboren, in het water, precies zoals ik het voor ogen had, 6 uur nadat ik wakker werd.. Het was zó bijzonder en ik kijk er zó enorm positief op terug. Ik kan een badbevalling iedereen aanraden. Het is enorm bijzonder om je kindje onder water geboren te zien worden, hoe de oogjes open gaan, het naar je toe zwemt en je het zelf aan kan pakken.. Lieve mama’s to be; veel succes, you’ve got this! ✨
Liefs Marieke