Bevallingsverhaal Nina

Als er een ding is waar ik dankbaar voor ben dan is het dat ik twee prachtige thuisbevallingen heb mogen meemaken. Ik vertel maar al te graag over mijn ervaring, omdat ik het zo belangrijk vind dat vrouwen in vrijheid en vertrouwen kiezen waar ze willen bevallen. En niet vanuit angst.

Een paar dingen die mij hielpen vertrouwen te hebben in een thuisbevalling zijn; een goede voorbereiding is het halve werk. Voor een marathon trainen we toch ook maanden? Waarom dan niet ook de bridezilla van onze eigen bevalling worden? Juist door te snappen hoe een bevalling lichamelijk (en mentaal) werkt kun je vertrouwen krijgen. Angst is vaak voor het onwetende en een goede voorbereiding neemt een groot deel van die vraagtekens weg. Tegelijk laat een goede voorbereiding je inzien waar je wel en waar je geen controle over hebt. Het is namelijk net zo belangrijk om je ook te kunnen overgeven aan wat is. Met een goede voorbereiding kan je ook rekening houden met alle scenario’s (ook wat je wil wanneer je toch naar het ziekenhuis moet).

Doordat ik thuis beviel was ik in mijn eigen vertrouwde omgeving. Ik kon daardoor alles om me heen verzamelen waar ik blij van werd en er was zo min mogelijk afleiding zodat ik in mijn ‘bubbel’ kon duiken (belangrijk voor de aanmaak van endorfines a.k.a je natuurlijke pijnstilling). Ik wist dat mijn verloskundige alles in huis had om mij te kunnen helpen mocht dat nodig zijn. Ook zelfs om eerste hulp te verlenen in de uitzonderlijke gevallen van een spoed (bij een eerste bevalling heb je zo’n 80% kans om thuis te bevallen of zonder spoed naar het ziekenhuis te moeten. Bij een volgende bevalling is die kans al 90%).

Het merendeel van de tijd was ik alleen met Jop. Ik had een altaartje gemaakt met affirmaties die me kracht gaven. Een bad, kristallen, the whole shabam haha. Maar ze droegen allemaal bij aan die serene sfeer die er ging. Zelfs m’n verloskundige vroeg naar de playlist die ik op had staan ???? Wist je dat uit een analyse van miljoenen bevallingen thuis vs. ziekenhuis is gebleken dat er geen significant verschil is in veiligheid voor moeder en baby? In Nederland zijn beide even veilig. Dat wetende gaat het voor elke vrouw om een keuze te maken die bij haar past. Ik vind het een godsgeschenk dat we in Nederland de mogelijkheid hebben om onder begeleiding van onze fantastische verloskundigen thuis te bevallen. En zou het zo weer doen…

April 2016 – Het was twee dagen voor mijn uitgerekende datum dat ik rond 20.30 ineens wat vocht verloor. Toen ik Femme Amsterdam belde kwamen ze langs. Het bleek vruchtwater te zijn. Verloskundige Eveline zei dat ik vooral rustig aan moest doen en dat ze later terug zou komen. Voordat ze de deur uitging zei ze nog: maar met jouw postuur zou het zomaar ook heel snel kunnen gaan. Jop en ik besloten lekker knus in ons bed te liggen en een serie aan te zetten. Maar de weeën volgden elkaar steeds sneller op en kon me niet meer concentreren. We zetten een mooie playlist op (met prachtige mantra’s) en dimden de lichten. Toen Eveline een paar uurtjes later weer langskwam was mijn bevalling al in volle gang. Ik ging in ons bad. Het warme water was heerlijk. Wat me het meest verbaasde was de rust en serene sfeer die er ging. Mede door de muziek. Ik had van te voren niet verwacht hoe fijn en vertrouwd ik me zou voelen om in mijn eigen omgeving te zijn. Eveline zei later dat het er bijna uitzag alsof ik danste op de muziek terwijl ik de weeën opving. Toen ik uiteindelijk kon persen ging ik op de w.c zitten om ‘de natuur’ een handje te helpen met de zwaartekracht. Uiteindelijk is Ella, 6 uur nadat de weeën waren begonnen op ons bed geboren. Het was het meest magische wat ik ooit heb meegemaakt. Ik heb me geen seconde onveilig gevoeld. sterker nog, doordat ik thuis kon bevallen voelde ik me juist ontspannen en veilig en ben ervan overtuigd dat, dat een positieve invloed heeft gehad op het proces.

Oktober 2018 – Bij onze tweede dochter Bodi was ik al een paar dagen overtijd. Toch had ik, toen ik die avond naar bed ging, het gevoel dat ze nog even op zich zou laten wachten. Het beval bad stond leeg maar opgepompt klaar in het hoekje van onze slaapkamer. De kristallen, essentiële oliën en geboorte playlist ook. Om 01.00 s’nachts werd ik wakker. Ik herkende het gevoel meteen. Het was begonnen. Het duurde nog een uur voordat ik Jop wakker maakte. We gingen lepeltje lepeltje liggen. Toen de weeën zich was sneller aandiende besloten we om het bad te vullen. Zeker bij een tweede bevalling kan het ineens snel gaan had de verloskundige gezegd. Ik liep naar Ella’s kamertje om de fan extra hard aan te zetten. Dat zou dan voor wat demping zorgen voor eventuele geluiden (als ze wel wakker was geworden was ik er ook helemaal ok mee geweest als ze erbij zou zijn). Jop vulde het bad en ik ging over mijn birth ball hangen. De muziek stond aan en essentiële olie sinaasappel en Ylang Ylang zaten in de diffuser. Ik had in het hoekje van onze slaapkamer een klein altaartje gemaakt. Een foto van mijn overleden vader, kaarsen, geboorte affirmatie kaartjes. Een rozenkwarts en amethist kristal lagen in het bad en toermalijn (een aardende steen) had ik in mijn hand. De verloskundige liet ons grotendeels alleen wat ik heel fijn vond. Dit zouden Jop en ik echt samen doen. Het was voornamelijk stil en die serene rust hing weer in de ruimte. Het is echt iets magisch, een kindje op de wereld zetten en doordat we thuis waren was er des te meer ruimte om dat te beseffen. 4 uur nadat de weeën actief waren ingezet kwam onder water in het beval bad onze tweede dochter Bodi ter wereld. In stilte (hoewel ik daarvoor wel even met geluid had lopen persen…). Het was weer gelukt. Het blijft echt een wonder en ik zou het, mocht er een derde komen, zo weer doen bij ons thuis.